Op 11 oktober keerde de Catch of the Day na tweeënhalf jaar terug naar het Windkrachthuis, waar hij ooit is begonnen. En het was ook direct reuze gezellig! Van jong tot (relatief) oud, van nog-net-geen gemeentelid tot oud-ingezeten kerklid, van Sassenheimer via nieuw-ingekomen tot geboren Noordwijker, het was een erg diverse groep, met daarbij een hoog GJV-gehalte.
Marienelle had overheerlijk gekookt en als toetje werden wij op wonderbaarlijk verfijnde taart-creaties van Ingrid getrakteerd, die net een culinaire bak-workshop had afgerond, het was echt smullen!
Tussen hoofdgerecht en toetje en na afloop van de maaltijd hadden wij twee veelzijdige en inspirerende gespreksronden. Eerst naar aanleiding van “The pale blue dot”, het wel heel bijzonder plaatje boven, waarbij je eerst helemaal niet weet wat erop staat (tip: alles wat en iedereen die je kent bevindt zich op die kleine lichte pixel een beetje rechts en onder het middelpunt). En dan over de vraag wat “hoop” eigenlijk voor moet stellen: Gewoonlijk denken wij daarbij aan zoiets als optimisme, maar eigenlijk is het toch iets meer, of anders dan dat, toch? Op het spoor bracht ons dit geweldig gedichtje van Rosemerry Wahtola Trommer:
Hoop heeft gaten
in zijn zakken.
Het laat kleine
Kruimelsporen
zodat we,
wanneer angstig,
het kunnen volgen.
Het geheim van hoop:
het weet niet
de bestemming-
het weet alleen
dat alle wegen
beginnen met één
voet voor
van de andere.
Van harte welkom op de eerstvolgende Catch, op vrijdag 31 januari!
ds Axel