Op blote voeten ploeg ik in mijn toga door het zand. Mijn collega en de andere ambtsdragers lopen mee. Als ik op de kansel klim, gemaakt van pallets en bij elkaar gehouden door touwen, verbaas ik me over wat ik zie. Mensen zitten op hun zelf meegebrachte strandstoelen en strandlakens, kinderen spelen in het zand en de zee ruist op de achtergrond. Niet alleen dat er heel veel mensen zijn, raakt me, maar dat niemand hetzelfde is, valt me op. Al deze verschillende mensen zijn naar het strand gekomen om verbondenheid te willen ervaren met elkaar en God.
samen vieren
Samen zingen wij onder begeleiding van de band Bright, die voor de gelegenheid is uitgebreid met een stel van jonge muzikanten. Er is theater van Sjon en Klaas. Er wordt gelachen! Kinderen gaan samen spelen en maken een mandela in het zand. De preek van mijn collega gaat over het verhaal dat de leerlingen van Jezus gaan vissen, maar niets vangen. Als Jezus van de kant af roept dat ze de netten aan de andere kant van het schip moeten uitgooien, dan raken de netten vol.
over een andere boeg
Een pracht verhaal over wat wij als kerk proberen te doen. Niet alleen de gebaande paden, maar ook ruimte voor pionieren en het anders doen, zoals deze viering op het strand. De preek wordt afgesloten met de conclusie dat wij als gemeente een net vormen, een chaotisch, maar effectief net.
Aansluitend nodig ik mensen uit dit net te gaan vormen, heel concreet met de touwtjes die in de loop van de weken door mensen zijn meegenomen naar de kerken. Het moet niet alleen een koord worden van touwtjes die aan elkaar geknoopt zijn, maar er moet ook gedacht worden aan dwarsverbindingen.
het net werkt
Aarzelend wordt er begonnen, maar al snel ontstaat er een vrolijke chaos. Hoe meer het net groeit, hoe meer ik mensen zie stralen. Het lukt! Dit zijn wij! Een net waar geen visser ooit mee zou willen vissen, maar wij vinden het goed wij zijn er blij mee. Wij zijn blij met elkaar…en waar de gaten in het net te groot zijn, zal de Ander voor de verbinding zorgen.
Het net wordt plechtig op het zand gelegd…een concrete belijdenis van gemeente zijn.
Na de kerkdienst wordt er direct meegewerkt. Iedere aanwezige krijgt twee consumptiemuntjes, om bij de naastgelegen strandtent koffie te halen. Het tweede muntje moet worden weggegeven aan iemand anders op het strand.
Zo werkt het net en breidt zich uit.
Dag Janneke,
Mooi hoor en zo lijkt het ook wel weer een beetje op de wonderlijke (vis)vangst! Al die ‘vreemde’ mensen verenigd en verbonden met elkaar.
Kennelijk hebben de mensen elkaar toch wel nodig. Soms heb je een gangmaker nodig. In dit geval de kerk!
geweldig, wat een belevenis. Ik zie het voor me en beleef het mee. Zo moet het en zo wordt een kerkdienst on the beach een feest en vrij toegankelijk. Prachtig verwoord. Dat er meer van dit soort diensten mogen volgen!
hart groet Egbert Fokkema
Dank je Egbert! Wij gaan zeker door.
Wat leuk dat jullie ons nieuws hebben overgenomen!