Donderdagavond 16 april vertelden Aad van Duin en Nelie van den Oever in De Vinkenhof hun ervaringen met hun werkloosheid. Een groep mensen, die ook allemaal zelf in hun directe omgeving te maken hebben met werkloosheid luisterde met respect en bewondering voor hun openhartigheid. Het werd een bijzondere aflevering van Talkshow ‘De Bestemming’.

Dat je op een feestje bent en je hoort iemand tegen zijn partner zeggen: Kom, het is al laat, we gaan, want morgen moet ik werken. Dat zijn van die momenten dat ik merk dat sommige mensen niet weten wat het is om werkloos te zijn. Dan denk ik: Laat mij maar werken, je moet niet werken, je mag werken! Misschien lette ik er zelf ook niet op, toen ik werk had. Maar nu vallen me dit soort uitspraken extra op, zegt Nelie, die inmiddels zo’n twee jaar geleerde hoorde dat ze haar baan kwijt was geraakt. Vlak voor de kerst kreeg ze het nieuws te horen.

na jaren trouwe dienst
Het was haar eerste werkgever en haar laatste. Ze was gegroeid in het bedrijf en is er ook mee vergroeid. Het was als mijn thuis, licht ze toe. Toen ze thuis kwam besloten kort na elkaar de kinderen uit huis te gaan. In tegenstelling tot wat je zou denken, staat haar agenda staat vol met afspraken. Lid van de raad van bestuur van een zorginstelling, aandacht schenken aan haar moeder, oppassen op haar kleinkind en voor de kerk doet ze ook een heel aantal klussen. Een volle agenda, maar het punt aan de horizon ontbreekt. Het is lastig om opnieuw in deze situatie zoiets als je bestemming te vinden, concludeert Nelie.

en toen kwam de crisis
Aad werkte in de bouw als technisch tekenaar. Op het architectenbureau ontwikkelde hij zijn vaardigheden en kennis en groeide in zijn werk. Hij was helemaal in zijn element. Toen kwam de crisis. Opdrachten liepen terug, inkomsten achteruit en het bedrijf ging failliet. Hij kwam thuis en kon en kan zich redelijk aan de situatie overgeven. Na een jaar pakte een collega de handschoen op en maakte een doorstart waar ook Aad voor gevraagd werd, om te komen werken. Kleiner gingen ze verder, maar het bedrijf redde het niet en na anderhalf jaar kwam Aad weer werkloos thuis. Op dit moment schoolt hij zichzelf bij via internet. Hij oefent met tekenmodules en hoopt op die manier het ritme van het werk niet te verliezen en houdt hoop voor de toekomst.

een nieuw evenwicht
Wie opeens thuis komt te zitten merkt dat de anderen thuis daardoor beïnvloedt worden. Een nieuw evenwicht in omgaan met elkaar moet worden gezocht en er is openheid nodig om zorgen en verdriet te delen. Het vraagt om grote levenskunst om in deze nieuwe situatie moed, hoop en blijdschap te ervaren. Aandacht van mensen om Nelie en Aad heen, helpen hen hierbij. Waar de dagelijkse omgang met collega’s worden andere verbanden van familie en vrienden belangrijker.